Hindistan'da sokakta yaşamını sürdüren bir Hint Fakiri yukarıda gördüğünüz.Bi insan dünya malından elini eteğini çekiyor,aile, çoluk çocuk işlerinden sorumluluklarından uzaklaşıyor ve doğru dürüst uyuyabileceği bir yer olmadan sokakta yaşayabiliyor.Ne bir banyo imkanı var,ne de düzenli yemek.Biz Türklerin doğuştan belli görev ve sorumluluklarla, beklentilerle dolu yaşamlarını düşününce ne kadar uzak bir yaşam biçimi değil mi? (Bizde kızlar evlilik için yetiştirilirler,erkekler ise meslek sahibi olup evi geçindirmek için...)
Hindistan inanılmaz bir dünya.Bu fakir daha hiçbirşey değil.Bir gün Haridvar'a giden trende çırılçıplak bir genç görmüştüm.Vagonun köşesinde iki büklüm olmuş,altından bi şeyler kaçıran ve adeta doğadan koparılıp getirilmiş bir hayvan gibi.(hayvan burada aşağılamak için kullanılmamıştır) şaşırtıcı,üzücü ve insanın kendini sorgulamasına sebep olan görünümlerdi doğrusu.İnsan nedir,nerede ve nasıl yaşar? sorularını sormaya,hayatı sorgulamaya neden olan durumlardı.
Şimdi Türkiye'de kadınların isteklerini düşününce, (şöyle bir ev isterim,arabamız şu marka olsun,tatile şu otele gidelim,evin mobilyalarını .........'dan isterim gibi) Biz neredeyiz, onlar nerede diye düşünmeden edemiyorum.
