Nisan 05, 2007

GAZİANTEP FEN LİSESİ

DÜN ÇOK MUTLU OLDUM….
1987 ile 1994 yılları arasında Coğrafya öğretmeni olarak Gaziantep Fen Lisesinde çalıştım.Bu yıllar benim için müthiş bir koşuşturma içinde geçti.
Bir yandan evde ‘o zaman 2 yaşında’küçük oğlum Mehmet var, anasıyla dönüşümlü olarak sabah birimiz sonra diğerimiz ona bakmaya çalışıyoruz,bazen ders ya da toplantı çakışıyor abisine emanet edip üzerlerinden kapıyı kilitliyoruz.Çocuklar korkup balkona çıkıyorlar, başlıyorlar ağlamaya.Komşular bize kızıyor.
Diğer yandan ben Ankara Hukukta ekstern okuyorum.Geceleri evde oturup ders çalışıyorum.Komşular gelip gitmiyorsunuz diyor.Zaman zaman vizeler ya da yılsonu sınavları oluyor.Ben ya milli eğitimden izin alıyorum ya da sağlık raporu..Olmadı Müdürümüz sevgili Kenan Çakır ile Müdür yardımcısı Osman Olgun veya Necdet Özçelik beni idare ediyor.Dönüşte diğer öğretmenlerle ayarlayıp dersleri telafi ediyorum.Zarar ziyanı önlüyoruz.
Hafta sonu oldu mu Necati Uysal haber eder, hadi pikniğe gidelim.Necdet etleri hazırlar,çoluk çocuk akşama kadar ye iç.Üç aile, 6 çocuk,6 büyük Şiş göbeklerle dönülür.
Her 20 günde bir nöbetler gelir.Sabah sekizden ertesi gün aynı saate kadar okulda kalırsın.Öğrencilere yemek yedir,koridorda dolaş,kantinde çay iç,televizyon izle.Bazı öğrenciler ekmek arası patates yerler, paraları yoktur, onlara üzül.Gece yatağını yadırgarsın,bazı yaramazlar gece durmazlar.Kimi alarmı çaldırır ben tamir ederken birkaç kere de ben çaldırırım.Öğrenciler pijamalarla dışarı çıkar.Kimi bağıra çağıra tuvalete gider.Bazen sebepsiz gürültüler tekrarlanır durur.Sabah kalkarsın ki gözlerin kanlanmış,uykunu alamamışsın,sakal uzamış,ders varsa derse yoksa eve.Eğer ücreti de aldıysam yoldan baklava da alınır, eve götürülür.Hey gidi günler hey.Anlatsam daha ne çok şey yazarım antep ve okulum hakkında.
İşte bu çocuklar okulları bitirdiler,mesleklerine başladılar,evlendiler ve çoluk çocuğa karıştılar.www.Gaziantepfenliseliler.biz diye site oluşturmuşlar.Ben siteyi ilk gördüğümde çok duygulandım.Kendini hatırlamasam bile adını anımsadığım bir sürü öğrencinin nerelerde olduğunu gördüm ve mutlu oldum.Daha sonra baktım benim adım yok.Beni de ekleyin diye son durumumu yazdım.Baktım ki dün sayfa editörü; Mustafa hocam azmi ile bizleri etkilemişti, diyor artık duygusallığım taştı,sel oldu.Çok ama çok mutlu oldum.Biz orada sizler için vardık.Tabii biraz da ‘tamamen duygusal’sebeplerle.
Herneyse ben sevindim,gururlandım,sizlerde yaptığınız mesleklerle hem kendinizi mutlu eder hem de içinde yaşadığınız topluma hizmet edersiniz.Ne güzel Gaziantep Fen Liseli olmak.Ne mutlu o dayanışma ve dostluk dolu günleri yaşamak.Hepinizi çok seviyorum.Hoşçakalın.

1 yorum:

Unknown dedi ki...

Tabiki hatırlamayacaksınız, ben Rüştü Tolga Şen. Gaziantep Fen Lisesi.89 girişli 4-D sınıfından. İster inanın ister inanmayın okulda en sevdiğim öğretmenimdiniz. Sabrınız, sakinliğiniz ve öğrencilere davranışlarınız diğer öğretmenlerden çok farklıydı. Yaptığınız bir sınavda sorunun cevabı artezyendi ve biz 8 kişi birden bir arkadaşımız kartezyen yazdığı için kartezyen olarak cevaplamıştık. Yaptığımız hatayı bizimle paylaşmıştınız ancak cevabı da doğru kabul etmiştiniz. Endüstri mühendisiyim, İstanbulda yaşıyorum, evliyim ve benim de 5 aylık bir oğlum var. Herşey için çok teşekkür ediyorum hocam. Kendinize iyi bakın.