YAPABİLİR MİSİN?

Birkaç gün evvel bir öğretmen arkadaş'' Dayanıklılık '' başlıklı bir yazı kesmiş gazeteden.Okudum ve bakın neler geldi aklıma .Günümüzde konformizm o kadar ileri boyutlarda ki insanlar bir kat yukarı bile asansörle çıkıyor,1saat elektrik kesilse panik başlıyor,internet bağlantısı kesilince hayatı duruyor.Bir doğa afeti olsa neler olacak?Hayat'ın mücadele olduğu gerçeği ve bunun hem doğaya hem de diğer insanlara karşı olduğu unutulmuş artık.
1982 yılı Eylül ayında Erzincan'da 4 aylık kısa devre askerdim ve Kurban Bayramı nedeniyle 4500 asker'e ''hadi bayram iznine gidin'' denildi.Erzincan yol üzeri bir kent ve bir sürü otobüs geçiyor ama bu kadar insana bir günde araç bulmak mümkün değil.Biz Denizlili 30-40 kişi bir o şirkete,bir bu şirkete koştuk sonuç yok.Bir süre sonra birisi ben kamyon buldum dedi.Nasıl gideceğiz dedik?Kamyon'un üstüne birkaç çıta ile çatı yapalım,üstünü de branda ile örteriz ve biner gideriz, dediler.Gitmek isteyenler gelsin denilince sürü psikolojisi ile hep beraber bindik.Üstünü örtüp yola çıktık.Kamyon Burdur'dan kavun getirmiş ve kavunların aralara sürtünmesin diye saman koymuşlar.Araba gittikçe kasasının aralarından rüzgar üfürür mü?Ağzımız burnumuz saman dolar mı?Arada Trafikçiler durdurur ve kontrol olur.Bizler yasadışı mülteciler gibi susar otururuz.Ayaklarımızı uzatmak bile mümkün değil.Kasa tıka basa insan dolu.Neyse şarkı,türkü,yorgunluktan uyku derken öğleyin 12'de Erzincan'da başlayan yolculuk İsparta'da saat 16.00 civarında bitti.Bizler bir dolmuşla Dinar'a,bir başkasıyla Denizli'ye geldiğimizde ise akşam olmuştu.Evdekiler baktı baktı ama tanıyamadı.Kirden tozdan yüzümüz seçilmez olmuştu.İyi bir banyo ile kim olduğumuz ortaya çıktı.Ne yolculuktu ama.Şimdi olsa günümüz insanının kaçı yapar?Ben yapar mıyım? Belki...Ne desem şimdi?Mücadele şart.